Gezersin yaylaları, sırtında kalın aban.
Sadık dost kara çomar, kanadın kolun olur.
Her mevsim otlaklarda, su kenarında oban
Azığın kuru soğan, böreğin balın olur.

Kırlarda papatyalar, seni görmeden açmaz.
Önünde durur sürün, başka yerlere kaçmaz.
Doğaya alışmışsın, seni şehirler açmaz.
Baktıkça gökyüzüne, cennete yolun olur.

Tertemiz yaşıyorsun yalan dolandan uzak.
Sıcacık giyinirsin, koyun yününden kazak.
Kış günü kuzey yönden, ne yaman eser sazak.
Dağların kuytu yeri, sığınak belin olur.

Birine sevdalısın, asla geçmezsin ondan.
Ağanın güzel kızı, ceylan bakışlı Handan,
Babası razı olmaz, gönül versen de candan.
Takıyı bastırmazsan, yabana gelin olur.

Kavalın nameleri, vuslat türküsü çalar.
Sevdanı düşündükçe, gözlerine yaş dolar.
Çeşmede göremezsen, rengin sararıp solar.
Turnanın kanatları, rüzgârın yelin olur

Şifasız bir illettir, kanıyor gönül yaran.
Aşkındır tek cevherin, kesede yoktur paran.
Koysalar teraziye, ağırdır gönül daran.
Ne fayda geçmez bunlar, güzel kız elin olur.

Sevginin değerini, bilmiyor zalim eller.
Ecelsiz öldürüyor, duyarsız acı diller.
Bülbüller zar ederken, sararıp ölür güller.
Kaynağın billur suyu, çamurlu selin olur.

Ülkü Ahıska