YUSUFÇA

Adam hayatında kuyu görmemiş
Ben Yusufum diye söz eder durur!
Halk içinde h’ulku biraz ermemiş
İlk sözünde hemen naz eder durur!

Kenan diyarına selam vermiyor
Zindandan tarafa kafa yormuyor
Âmâ diye Yakup onu görmüyor
Şahsî işlerinde çöz eder durur!

Sanıyor ki kelle kulak adamlık
Kendi asîl cümle âlem idamlık
Gövdeden fışkıran sadece hamlık
Kaçın kurrâsına vız eder durur!

Kârı varsa hemen adamı satar
Kaht-ı ricâllikten havayı atar
Haramı helale ayırmaz katar
Hafız karşısında cüz eder durur!

Bakmadan bilinmez dolu mu boş mu
Anlar dokunanlar hoş mu serhoş mu
Doyma bilmez nefis acep birhoş mu
Tavuğu bırakıp kaz eder durur!

Ne ocakla olur ne kasım ile
Çıkarında birdir her hasım ile
Hayatında yoktur tek mevsim bile
Kış görmeden hemen yaz eder durur!

Yabancı dil dersin gelir yabânî
Dil dediğin güyâ, gönüldü yâni
İmtihan yurduydu bu dünyâ hani
Ahiret yurduna yoz eder durur!

Sekülerlik diye bir yaşam seçer
Hayâl ile uçup kendinden geçer
Poz verip büyüğün önüne geçer
Düşmanları geçip biz eder durur!

Bu nasıl bir ölçü bu nasıl mîzan
Kartında sadece bizdendir yazan
Yoktur çehresinde Hakk için kızan
Beş kuruş etmeyen yüz eder durur!

Murat Kahraman Murâdî
08.10.2020/Edremit
(İZLER)