Sürgün olsam sıladan, ömrümce gurbet elde
Kalsam da yine seni, yalnız seni severdim
Cemâlini mehtapta, kokunu esen yelde
Bulsam da yine seni, yalnız seni severdim...

İstersen her gün daya alnıma silahını
Gönlümde eritirim gözünün siyahını
Tek eşin dostun değil, kâinatın âhını
Alsam da yine seni, yalnız seni severdim...

Sırça saray verseler sensiz ancak virâne
Ayyaşa çıksa adım, yuvam olsa meyhâne
Dillere düşse sevdam, aşkın ile divâne
Olsam da yine seni, yalnız seni severdim...

Titreyen nağme yürek sazının tellerinde
Hüzzam makamı ile söylensem dillerinde
Koparıp kokladığın gül olsam ellerinde
Solsam da yine seni, yalnız seni severdim...

Neden gelmiyor diye taşa vursam başımı
Hayâlinle paylaşsam zehir olan aşımı
Hasretinle yıllarca dinmeyen gözyaşımı
Silsem de yine seni, yalnız seni severdim...

Kaderin seni bir gün benden alacağını
Yüreğimin kederle, gamla dolacağını
Bu sevdanın sonunun hüsrân olacağını
Bilsem de yine seni, yalnız seni severdim...

Veremli ağızlardan kan olarak kusulsam
Kurbanım ol desen de, kör bıçakla kesilsem
Boynumda yağlı ilmek, besmelesiz asılsam
Ölsem de yine seni, yalnız seni severdim...

Sensin canda ilk nefes, sensin dudakta son söz
Öyle yakmış ki aşkın, yakmaz cehennemde köz
Sadece bir kez değil, yalan dünyaya bin kez
Gelsem de yine seni, yalnız seni severdim...