Her sayfasına kahır yükledim
Cevap alamadığım mektuplarının.
Sen alıp başını uzaklara gittin
Acıları yalnız gözlerim çeker.
Ağlamak çare değil, boşuna
Boşuna hasret dolu bekleyişlerim
Gecelere zincirlenmiş...

Anıların gölgesine sığındı yüreğim
Sayfalar dolusu gönderiyorum mektuplar
Göz yaşı yüklü acıların durağı gözlerim.
Acı çekmenin bir adı da öğrendim
Ölesiye sevmekmiş böyle.

Susmuyor içimin özlem dolu şarkıları
Bu mevsim hüzün yükledi Eylül
Tüm sana yazdığım mektuplara.
İçimizde bitmez tükenmez hasreti yakar
Ve dilimizde sarhoş bir şarkı...
Kapkaranlık gecelerde yankılanır.

Bir mevsim daha geçti sensiz
Senden önce de hayat vardı
Ama bu denli zor değildi yaşamak
Neden mi ? duygularım bir kör noktaydı
Şimdi yüreğimde senin aşkın var
Hiç susmayan ve susmayacak olan.

Kalbimden mektuplar yazıyorum sana
Hepsi de cevapsız kalıyor, neden ?
Karabulut akşamları bir başka tütüyor gözlerimde
Bir daha ki Eylül’de sana gelirim biliyorum
Bir ihtimal belki...
Bir ihtimal daha var
Seni seviyorum...seni...seni...!

Aygün Deniz 27.09.2020