Biz özümüzü, unutmayız arkadaş.
Özünü unutan, kullar utansın.
Biz ölmekle, bitmeyiz arkadaş.
Sözünü unutan, kullar utansın.

Ne oniki eylüller, ne on iki martlar.
Üzerimizde bitsede, şu ayrık otlar.
Sözünden dönmez, yiğit Bozkurt’lar.
Yolundan dönen, kullar utansın.

Ezan, Vatan, Bayrak, hep önde gelir.
Şehit Mehmet’im, bir, bir canını verir.
Ölse’ de , yiğitler her an, Hakkı haykırır.
Hak yoldan dönen, kullar utansın.

Tefrika çıkaran, zavallı kullar.
İblise çalışan, ruhsuz gafiller.
Ölüme hazırdır, şu gönül erler.
Kanını unutan, kullar utansın.

Davamız Nizamı - Alem bizler dönmeyiz.
Can veririz amma, Vatan vermeyiz.
Unutmadık eylülleri, bizler yılmayız.
Geçmişi unutan kullar utansın.

Bir, bir düşsek’ te, toprağa bizler.
Bizi kandıramaz, riyakar sözler.
Vatan aşkıyla dolu, yürekte özler.
Özünü unutan, kullar utansın.

Bak, gör yedi düvel, yine ayakta.
Hele bak onlarla, kim durur safta.
Kim bize düşman, doğrulup bak’ ta.
Bakıp’ ta görmeyen, kullar utansın.

Yeter artık yeter, sabrımız taştı.
Mehmet’ im kükreyip, ayağa kalktı.
Öteler’ den yiğitler, hepsi saf tuttu.
Safını unutan, kullar utansın.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.