Y’den

Anlarsın ya
Ey büyük Tanrım
Sen benim şiire sevdalarımı
Cahillerin dilinde dedikodu kılma
Tamam emeksiz tersiz yazıyorum kabul ama
Bir de kan çektirirsen klavyeme hiçbir canlıyı vurma
İkidir üçtür dörttür mumdur elektrik lambasıdır enerjidir
Duyar görür haykırır yazar çizer bodoslama meltem
Nefes söz sayı ritim duygu his yaşayan kadavra
İçime gölgesiz gökten ışık düşür uzak durma
Hep bir şey sağlık saygı huzurla
Miktarınca kararınca olduysa
Ey büyük Tanrım
Anlarsın ya


Yalnız kalınacak bir yolculuğa çıkmadan düşündüm
Yanımda kimleri götürebilirim diye kör yalnızlığa
Aynalardan gelsin dediğim meçhuliyet kaldı
Bu ifrit bu girdap bu tekinsiz zamanda
Ne çok kalabalık bıraktın beni
Ey büyük Tanrım
Anlarsın ya
Duymazdan gelip
Yükleyebildiğin kadar da
Taşıyamadığın ne var ne yoksa
Dünyevi çeksin demenin zamanı her an
Bildin, zulüm gemine bilet alamayan fakirdim
Gönül gezdirmeye çıktığım kadar gök deryasında
Yoku varı külle geldiğimi hiç unutturmayan şeydim


Göz göz nazar değil tığ nakış tıp falçatalı
Geldi gitti mekaniğe dönen kör tulumba
Saçmalama deşmeleme renktir gri dilde
İnsan ı hayvan hayvansı vahşi zihini ruh
İncel kuaför nazar et kaba naçar zıpçıklı
Dipçikli köfte terbiyelî işkembeli külhan
Irmak mı bayılttım yeri nur şıp turşusuz
Var şey demedim binlerce yıllı papağan
Aşk meşki cinslik cinsiyetsiz su duygusu
Sövgüsü görgüsü eskisi yenisi zalim kör
Toy satar tezgahlı ifadeli nümetrik okült
Savurulduk yaşayan ölüsü otomat lügat
Elips kime dert dedikodu yamyamı edep
Mezheb meşreb cinneti remzi falanlı hu

Destur
Derdimiz sadece ve sadece vakti zihin
Bilen var hülyaları dosta bulaştırmayız
Bizleri anlamlı kılan kalplerin ötesi . bu