sendin bu kalbimi durmadan yerinde sızlatan
ve sendin beni gözü yaşlı boynu bükük bırakan

sen hiç düşünmedin mi ceylan gözlüm
sen hiç kalbinde bir sızı
ruhunda bir acı his etmedin mi

gecelerin şafak sökmediğini
güneşin bir türlü doğmadığını
acıların içinde yuva yaptığını
derdini anlatmak isteyipde kimseye anlatamadığın oldu mu

geceden sabaha uykusuz
gözyasınla baş başa kaldığın oldumu
sessiz ve derinden
sen hiç telefon elinde aradığında cevap alamadığın zaman yüreğinde vuruldunmu
gözyaşlarını kadeh kadeh içine akıttığın oldumu

dolu dolu gözlerle feryadın duyuldumu geceden sabaha kahrettiğin
kalbine söz geçiremediğin
bazen hayata isyan ettiğin
uzaktan da olsa bir sesini duyayım dediğin oldumu
sesini duyamayınca yıkıldığın
bir yaprak gibi dalında kırılıp savrulduğun oldumu
severken gönülden kör bir kurşunla vurulduğun oldumu
oldumu söyle

olsun güzelim sen hiç üzülme
ben seni kurşun gibi kalbimde bildim
hep üzüldüm hiç gülmedim

acılar benim kitabıma şiir gibi yazılmış
boş ver aldırma sen ceylan gözlüm
benim mezarım çoktan kazılmış


Şiir_Yaralı_34