Mengene

yarayı yarayla sarmak derin yaralar açıyor
çivi çiviyi sökemez keser keser sap anlatıyor
kim ister terki diyarı gurbet çadırda yatıyor
yüzgöze bakışır günce bak aynaya hayranlıkta

karanfiller dökmeyesin mezar taşımın ucuna
kaldır beni ayak üstü ölü sayma diz kurşuna

onca çağları atlattık koş medeniyetimiz var
incele elekten geçir sömürülen uygarlık var
isyanım gelince dile kurşunlara gelesim var
adasam bu canı hiçe ölsem zifrin karanlıkta

aşk çeker darağacına çekende çektirende aşk
biri cennette eğleşir birin cehennemde meşk

rengini soldurmuş yağış gökkuşağı çemberinde
saklar hesabını sarraf levh-i mahfüz defterinde
ölüler de döner bir gün o ölümsüz seferinde
ölümsüzlerin savaşı sürer sonsuz barbarlıkta

mavi gökyüzü arama altsız üstsüz kalacaksın
dibi olmayan boşlukta durmadan çınlayacaksın

Ahmet Coşkun