3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
875
Okunma
Y’den
nümayiş sözlerden yorulalı kulaklarım
pek bir çınlamaya başladı
kendinden habersiz yaşamaktansa
kendini yenmeye gidenlere imreniyorum yiğen
hayat mı bizi, biz mi hayatı ıskaladık
versene oradan musikiyi
ciğerlere inince oksijen
bir parante atalım
belki çıkar gelir ağzımızdan
sesine bir distorsiyon karışmış
zihnimizi de sündürüp uzatmıştık ama
anlaşılmıyor hiç bir şey
her şeyi anlarmış gibi yapmakmış en büyük marifet
mezarlıklarda sahtekar güller açarmış
oysa ben göklere sahi kül gibi savrulmak istiyorum yiğen
namusumuzu bozarak göndermeyi düşünmüşler bu dünyadan
aman ha, uyma öncekilere
pamuklarla büyümedik ki pamukla gidelim yiğen
yakalım gitsin bize ait ne varsa, olmaz mı
eskiden, ta eskiden ne varsa yakalım gitsin olmaz mı
biz yanarak ölelim
burum buram yayılsın en güzel kokular yüreğimizden
zavallı türemişler
mikrop gibi bölünüyorlar zihnimde
soykırıma uğratırsam bu dünyayı
ben uğratırım yiğen
ilk domino taşı devrildiğinde
Tanrı bile kaçmıştı kendinden
kainatın lağım çukurunda yakaladım onu
beni de insanlaştırdı aniden
boşluğuma gelmişti gözlerimi açamadan
dünya denen bu yere sürülmüştüm
yeri mi zaptetmiş eski büyücü
dost bildiğimiz Tanrı
meğerse kara büyücünün tekiymiş yiğen
bak işte,gör, orada, görüyor musun
göklerin ötesinden sırıtıyor bana
topla bütün bir insanlığı
Tanrıyı öldürmeye gideceğiz aniden
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz