YANILMIŞIM

Hayatı koşuşturmaktan
ibaret sanmıştım
Meğer ne yanılmışım
Her şeyi yerli yerinde yapmaya çalışırdım
gece gündüz demeden koşardım
sanki ben çocuk değilmişim gibi
kardeşlerimin de sorumlulugunu almıstım


sanki annem babam yokmuş gibi yapamazmıydı onlar
Ben onların da sorumluluğunu almıştım
yapamayin ca
gece uykularım kaçardı
Kah zihnen kah bedenen
koşar koşar yorulurdum


Yorulmayı meğer ben yaşamak sanmıştım
Büyüklerimin sözlerini yerine getirmenin ödül olduğunu sayar onlara
bütün özveriyle hizmeti
kendime kazanç sağlar sanmıştım


Kendime hiç değer vermeden
meğer koca bir ömrü ben
onlara calısarak harcamışım
Meğer başkalarının hayatını
kazanmanın kurtarmanın uğruna
ben kendimi yok sayıp
ömrümü uğurlarında harcamışım


Cocukluğumu yaşamak yerine
onların çocukluklarını umutlarını kazandırıp yasatmışım
yapamayınca
kendime mahcup olurdum
meğer ne yanılmısım


kendi hayallerimi
umutlarımı hiçe sayıp
koca bir ömrü
yok etmişim
savurmuşum umutlarımı
geleceğimi
hayallerimi yarınlarımı
düşünmeden
onları meğer ben yaralamışım

dün gibi aklımda olan cocukluğumu
koca bir insan gibi onlara harcamışım
Cocuklugumu yaşadığımı sanmışım
meğer çok yanılmışım


şimdi onlara kah üzuluyor kah pişmanlığını yaşıyorum
Kendimde yasayamadıklarimda
mahcup kaldım


yanımda olmalarını istediğimde
gün geldi yanımda bulamadım
yinede onlara
bir sans daha verdim düzelmediler
hatta ben abarttım
tekrar tekrar şans verdim
Meğer insanlar çok acımasızmış değişmezlermiş
ve ben bunu çok geç anladım


SEVGİ BULUT
Sevgiden hayata düşen damlalar
08. 09 2018
Saat 23.00