Gün doğmadan giderim belki
Parmak uçlarında geçerim..
Geceyi uyandırmadan..
Sönmüş olur belki..
Yıldızları yandırmadan.

Şafak vakti usulca..
Cigaramı yakmadan..
Velhasıl...giderim bir an olsun..
Ardıma bakmadan..

Hadi derim..yol senin..
Bilinmez menzil senin..

Boş kovan yüreğim..barutsuz..
Yüreğim kör baykuş..
Yüreğim..kedersiz..
Diyemem..yalan olur..
Ardımda bir mazim.
Birde üzüm karası gözlerin kalır...

Divaneyim..deliyim..
Menzil kesmez beni...
Ufka gözüm karayım.
Sen bilirsin biraz da serseriyim..

Saat sabahın beşi ..gün ağarır birazdan..
Bir ceket, bir efkarım..
Bir de dudaklarımda acı tebessüm
Bırak silme..uyanmasın yazdan..

Şiirler yazasım var ..
Okuyup ağlayasım var..
Mujganı usandırmadan..
Gönlümü kandırmadan..

Yüreğim altın yeleli küheylan..
Dönecek korkuyorum..menziline varmadan...
Gitmek gerek,. Başka bir gönül kırmadan...

H. Işık. 4/9/20