Eyvah! Aklıma gelmeyen başıma geldi
Kara vicdanlım, ayrılık, dedi
Hani yarınlar bizimdi
Sevmek sevilmek güzeldi
Şu başıma gelene bak
Sevdiğim, ayrılık, dedi
A vefasızım
Şu yüreğimde bir acı, sızım sızım
Söyle ayrılığı kim istedi
Şimdi sensizim, anlamsızım

Of! Kara gözlüm, ayrılık, dedi
Kendime kızıyorum
Bu kadar sevilmez diye
Kendime soruyorum
Bu son
Bu bitiş niye?

Vay vay! O yar, ayrılık, dedi
Nasıl sevda imiş bu böyle
Sanki beni büyüledi
Bin yemin üstüne yemin
Tövbe etsem de sevmeye
Taşısam da hep bu acıyı içimde
Hasret kalsam da gülmeye
Tutamıyorum
Tutamıyorum sözümü
Yaradan aşk ile yoğurmuş sanki özümü
Sevmekten vazgeçemiyorum

Seviyorsan
Dilin nasıl vardı, ayrılıktan bahsetmeye
Nedir şu seven yüreğimin çilesi
Çekilmiyor böylesi
Neydi ki sebep, neydi
O vefasız yar, ayrılık dedi...

Gürsel İLERİ