Çanakkale Destanından ek 12 30 ve 31inci Alay veya İKİNCİ SİPER

Çanakkale Destanı
30. VE 31. ALAY 
VEYA 
İKİNCİ SİPER 

Çanakkale toz duman 
Çanakkale Mahşer 
Çanakkale kan kıyamet 
Emrediyor Komutan 
Çıkarak yüksekçe bir taşın üstüne 
Başlıyor konuşmaya 
Konuşma konuşma değil mübarek ölüm emri 
Başladı komutan ölüm emri yağdırmaya nefere 


Arkadaşlar dedi 
Arkadaşlar 
Düşmanla aramızda 
Yaralı gazilerimiz ve mübarek şehitlerimiz var 
Kimi acısından inlemekte 
Kimi imdat diye bağırarak yardım istemekte 
Kimi sesi soluğu kesmiş bir yardım gelir mi diye yeri göğü dinlemekte 
Ama vaktimiz dar 
Daha yapacak çok işlerimiz var 
Ne şehitlerimiz gömecek zamanımız 
Ne de yaralılarımızla ilgilenecek halimiz var 
Durmaya dinlenmeye savaşa fasıla vermeye imkan ve mahalimiz yok 
Ölen ölmüş rahmet-i Rahman’’a kavuşmuştur 
Yaralılarımızı Allah’’a emanet etmekten başka çaremiz yok 
Vatan bizi beklemekte 
Düşman ayağı altında inim inim inlemekte vatan 
Vatanın kendisi ağır yaralı 
Şehit düştü düşecek 
Bu durumda hiç bir şeye ne imkan ne ihtimal var 
Tek yol savaşmak 
Taarruz etmek zorundayız 
Aksi halde düşman bize saldıracak 
En iyi müdaafa taarruzdur 
Ve önce Çanakkale’’yi işgal 
Sonra Payitaht’’ı postallarıyla kirletecek 
Hain düşman 
Pis postallarıyla 
Mescitlerimize girecek 
Harem-i namusumuzu kirletecek 

Haydi aslanlarım 
Emrediyorum size 
Öleceksiniz 
Ama asla dönmeyeceksiniz geri 
Ölürsek şehit olacağız dönersek hain 
Hainin yeri cehennemi zümera 
Savaştan kaçmak hainliktir kahpeliktir korkaklıktır 
Aramızda kahpenin korkağın hainin yoktur yeri 

Komutan sustu 
Dağ taş sustu 
Sustu bütün kainat 
Sustu bütün hayvanat 
Sustu bütün nebatat 

İndi komutan o yüksekçe taşın üstünden atıldı ileri 
Çıkararak rovelverini belinden 
Açarak emniyetini 
Sürdü mermileri namlusuna 
Diğer komutanlar da onunla beraber 
Ardından ne mi oldu merak edeceksiniz 
4000 kişilik o kocaman yürekli ordu 
Atıldı peşlerinden komutanlarının 
Onlar da takmışlardı tüfeklerine süngülerini 
Hücum ettiler 
Basarak şehitlerin üstüne 
Basarak acıdan inleyen yararlıların üstüne 
Düşman siperlerden ölüm kusuyordu o aslan neferlerin üstüne 

Ama onlar yılmadılar 
Öldüler 
Ölenleri gördüler 
Üstlerine basarak ilerlediler 
Saldırdılar düşman üstüne 
Atılarak düşman siperlerine 
Süngüden geçirdiler 
Allah Allah nidalarıyla hepsini birer birer 
Korkmadan yılmadan 
Tereddüt etmeden bir an bile 
Aldırmadan ardarda gelen mermilere şarapnellere 
Siper ederek göğüslerini 
Ölüme aldırmadan 
İçerek şehadet şerbetini 
Serdiler binlerce düşman askerini yerlere 
Gömdüler düşman leşlerini siperlere 
31. Alayın postacısı gelir anlatır durumu Alay Komutanı Albay Sabri Bey’’e 
Anlatır olduğu gibi 
Ne bir eksik ne fazla 
Başka bir emriniz var mı diye soruyor Yüzbaşımız diye 
30. Alay’’ın Posta başı da aynen tekmiller durum vaziyet aynıdır orda da 
İkinci bir emre hazırdır alay diye 

Albay Sabri bey emri tekmiller 
Söyleyin komutanlarınıza der 
Hücum edin 2. Siperlere

Ahmet Kemal