Kahretsin Can, kahretsin!
Günlerdir belli etmemeye çalışsam da,
Ben, senden daha fazla gerginim aslında,
Her an dokunsalar ağlayacakmışım gibi dolaşıyorum ortalıkta...

Sen, nerden çıktın karşıma,
Allah kahretsin beni ki; takıldım sana,
Kafam senle doluyken böyle bıçağı indirdim parmağıma kazara,
Aşkının acısı karıştı, parmağımın acısına,
Bir beni mi bulmuştun onca insan arasından bula bula!

Ne zaman takılsan aklıma,
Ya düşüyorum takılıp basamaklara,
Ya yemekleri deviriyorum lavaboya,
Yüreğimin acısı yetmez gibi
Parmaklarımı boyuyorum kana,
Kesmek az geldi de,
Elimi rendeledim en sonunda,
Kesince az acıyor da,
Burnumun ucunu göremiyorum,
Gidip çarpıyorum cama,
Bu normal değil artık kesin kara sevda,
Vah bana vahlar bana!

Sen, istediğin gibi gez dolaş aman rahatını hiç bozma,
Sanane yani, bu deli gönül tutulduysa sana,
Değil mi ama ya,
Sen mi dedin sanki zorla,
" Gel de sev beni!",
Asla senin olamaz bu sevdanın vebali,
Ne çekersem bu deli gönül elinden,
Bir türlü anlamıyor ki dilimden,
Ben de onun halinden,
Nereye gidecek bu böyle bilmem!...

19.07.08
Perihan METİN