Gözlerinin yurdunda susardım


Nasıl bir tutam aşığın
Göz yaşından doğduysak
Tandırın küllerinden çıralanır
Tekrar yanardık
ekmeğimizi
Gömerdik
Topraklar kurudukça




Çamurlanırdı
Yaratılışımız


Başakken eğildiğimiz




Rüzgarlar mavilenir
Gözlerinde otururdu
Kafeslenirdi kirpiklerin karası
Gözlerinin siyahında
Mim konardı dudaklarına
İsrafil surunu üflese dünya uçacaktı
Kaç bacağı bağlandıysa güneşin
Toprak o kadar yanacaktı





Deniz susardı
Tuzuna
Bir nehirin akıntısına
kapilmayan balçıktık
Gözlerinin yurdunda



Ağaçlanır kalbimin yaprakları

Dört mevsim serçelenir mahyamda


Öyle bir dokun ki avuçlanır yapraklarım

Tırpan çekmişçe sürgünüme


İki bıçak yarası hiç gelir

Bu cihanı terketmeme

Fırkatımın mecnununda

Kalemi dergahında

Leyla mıyız


Küheylan mı



Yedi cihan ümmetinde
Komşuyuz taife



Ney semazeninde meyzeniz
Aşkın huzurunda
Heceler dimağımda ünlenir
Kalbimin üryanlarında iklabım

Lâm açıktır bu huzurda


Dertsiz bir yol desen bana
Helal sürülmüş omuzlarıma
Bir süngü çekilmiş mızraksa
Hasbihalim


Mahza enda