0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
486
Okunma
Herkes çekip gidiyor kalmadı kimse
Sanki bir ben kalmışım gibiyim bu şehirde
Kimi memleketine gidiyor
Kimi de bir daha dönmemek üzere
Bilinmez yerlere
Giden küskün
Kalan dargın
Gönül üzgün
Gönül çaresiz
Bağırtılar gürültüler içinde sessiz
Kalabalıklar içinde yalnız gibiyim
Herkes gitmiş
Bir kaç kişi kalmışız şu koca şehirde
Onlar da birbirine dargın
Birbirlerine küskün
Kimse kimseyi aramaz
Kimse kimseyi sormaz oldu
Yalnızlık sessizlik çöktü yüreklere
O sohbetlerin gülücüklerin kahkahaların
O güzelim türkülerin şiirlerin
O tadına doyulmaz muhabbetlerin
Demli keyfi geride kaldı
Umut vardı evvelden
Dolaşırken şehirde
Bir dosta rastlarım diye
Şimdi umut kırık
Gönül kırık
Hava güneşli
Gün karanlık
Rüstem Bingöl
5.0
100% (4)
