Dünya denilen bu taşlı mekanı...
Bırakayım deme bor arkadaşım.
Kullan şu aklını vede zekanı..
Yoksa fazla olur çor arkadaşım.

Yaz günü soğuktan buyarsan eğer !
Boş sözler işitir, duyarsan eğer !
şeytan ile nefse uyarsan eğer...
Eksik olmaz baştan dor arkadaşım.

Bin mucize varken tende, derin’de...
Giderken kötülük koyma gerinde.
Düzgün yaşamazsan mahşer yerinde...
Görülürsün inan hor arkadaşım.

Hareket edeyim demeden kinle...
Son nebinin sana sözünü dinle.
HAKKA asi olup kendi elinle...
Doldurma kabrine kor arkadaşım.

Dikme yalan hana geçici anıt,
Bırakma lehine burada kanıt,
Mahşer sorusuna yok ise yanıt...
Olursun orda mos mor arkadaşım.

Mü’minsem olmalı seccadem, postum...
Demeye hakkım yok kavuzdum, fostum
İslam gevşekliği götürmez dostum...
Bilmediklerini sor arkadaşım.

Unutma ki zinet hayadır, ardır...
Hayasıza ise dünyalar dardır.
Tek bir sözün bile hesabı vardır...
Söyleme gereksiz şor arkadaşım.

Coşacaksan eğer HAK aşkıyla coş !
menzile, hedefe mutlu, mesut koş !
Buraya kıyasla ukba daha hoş...
Kafanı ahrete yor arkadaşım.

Cumali sanma ki güzel dem vardır,
Gün gelir dersin ki hani nem vardır,
Mahşer, mizan, sırat, cehennem vardır...
İşimiz gerçekten zor arkadaşım.

Çor: hastalık, dert, keder, üzüntü.
Dor: ağrı.