Dinle! Ömrümün sessiz sedasız geçen yanı
nasıl da haykırıyor hasretin dudağından
Kaç ruh eskittim de hiç olmadı ağlayanı
Kaç bahar mezar oldu devrilip Kaf dağından

Dinle! Harflerim sende ödünç kaldığındandır
Harfsizlik mahlasını giydim şiirlerimde
Yokluğun varlığımı çöle saldığındandır
Beni arayan artık bulamıyor yerimde...

Dinle! Öyle çoğum ki sayfalarca biriktim
Yüzümün kesiğinde satırlar saklıyorum
Kendini tüketmekte kaçınılmaz bir ilktim
Şimdi adın geçmeyen sözü yasaklıyorum

Dinle! Sen dinledikçe ben de dinleniyorum
Fırtınanın ardında yarım kalan bir nefes
Hayata tutunmayı hatrına deniyorum
Bu, güngörmemiş bir his ruhumda saklı heves

Dinle! Karanlığımı aydınlatan yüzünle
Yavaşça dinginliğe kavuşuyor mısralar
Şuraya not düşeyim işim bitti hüzünle
Her saat her dakika anlatacaklarım var...


...ve harflerin can telinden ses geldiği an...