TUUU SURATINA

Korkak adımlarla gelip
çekinerek açtılar kapıyı
zamanın şavkı vurdu suratlarına
en-ala-toprak avuçlarından
parmaklarını aralayarak
ayaklarının dibine döküldü
koparlışmışlardı ansızın
ve göç eylemişlerdi bir kere;
gök çıplak, üryan
yıldızlar sarmalar geceyi
şafak sökün eyler
kırağı kuşatmıştır
çatırdar mahmur gözler;
rakamlar kifayetsiz kalır
sayılamayacak kadar çok
sığmaz çuvala,
ne de olsa arşın çatısı yok
ve de açlığın dili,
belki de en kötüsü
yok sayılmak!
----------------göçmeye zorlanmış ve yalnızdılar
----------------ufuk çizgisine ayak basmış
----------------un-ufak kırılmıştılar
----------------bir can öteye
----------------telden örgülere takılmış
----------------lime-lime olmuştu bedenler
----------------yorganı yoktu düşlerin
----------------nafile, isimsiz geçip gideceklerdi!
Oysa ki ana rahminde
tüm canlılar tıp-a-tıp aynıydı
kimisi kanat germişti,
kimisi dört ayak,
bir zalim vardı içlerinde
“ins” denilen iki-ayak
tuuu suratına!

10.08.2020/Akarca