Yağmurlu bir günde tanıdım seni
O güzel gözlerini o gün gördüm ilk kez
Kendimden geçercesine...
İnsan bir şeyi ilk kez yaşar ya
İşte bende sevginin kapısını senle açtım
Aşkın sarayına seninle girdim ilk kez...
Sen bana bakardın ben sana
İşte o an dünya durur
Dudaklar susar
Ve gözler konuşurdu
Gülüşlere nispet edercesine...

Senle esti gönlüme aşk rüzgarları
Haftalar birer çiçek
Yaprakları birer buseydi...
Hani hatırlıyor musun
Neler, neler söylerdik
Kimseler bilmese de kimsesiz değildi sevdamız
Mektuplar alırdım posta kutularından
Okumak yerine koklardım
Sözlerine sinen teninin kokusunu...

Umutlarımızı vermiştik denizlere
Hiç bitmesin,
Tükenmesin
Kurumasın diye...
Sevdamızı yollara yazdık
Kimsenin uğramadığı yollara
Ocağımız tütmeye başladı
Aşk Ocağımız...
Dumanı gidiyordu uzaklara
Yeni sevdalılar alırdı aşkımızın kalıntılarını
Onlar yeniden başlardı sanki hayatı yaşamaya..

Yine yapan yağmurla kolkolayız
Bir sen yoksun yanımda
Sıcaklığın, bakışın, gülüşün
Herşey vardı ama sen yoktun...
Bizi ayıran kollar mı
Yoksa geçit vermez dağlar mıydı
Ben seni sevmiştim
O gündü umutlarımı denizden aldığım gün...

Seninle herşey ne güzel di
Seninle güzeldi çekilmez hayat
İkiye bölsede bizi zalim eller
Bir yanımda herşeyim
Bir yanımda hiçbirşeyimle geziyordum...
Şehir serseri ve yalnız
Kaldırımlar yorgun ve umutsuz
Hayat yine o bildik kokusunu yayıyor ortalığa
Ve ben senin gülüşünle
Kapıldığım yerde bekliyorum hala
Günler diken diken batarken
Benliğimi yalnızlıklar kucaklıyor
Seninleydi herşeyim
Mutluluğum, hüzünlerim Seninleydi...

Artık gidiyorum, bilmediğim yollara
Görmediğim rüyalara dalıyorum...

Ben kimsesiz, ben yalnız kaderin boşluğundayız diyordum
Ta ki son nefesime kadar...

YIKIK KENTİN ŞAİRİ