Yedi yaşındayken aşk,
Evcilik oyunudur.
Oyun arkadaşını,
Bir gün sonra unutur.

On yedisinde ise,
En tutkulu duygudur.
Bir sevgili uğruna,
Ölüm göze alınır.

Yirmi yedisinde aşk,
Duygudan çok mantıktır.
Müstakbel sevgilide,
Artık çok şey aranır.

Otuz yedisinde aşk,
Sevgi ve sadakattir.
Hayatın çilesine,
Birlikte katlanmaktır.

Kırk yedisinde ise,
Arkadaşlık, dostluktur
Bir ömür omuz omuza.
Verip mutlu olmaktır.

Elli yedisinde aşk,
Yaramaz bir torundur
Hep peşinde koşulan,
Tepemize çıksa da,
Sevilen ve okşanan.

Altmış yedisinde aşk,
İç geçirten nostalji.
Her söz edilişinde.
O günlerdir baş tacı

Yetmiş yedisinde gelince,
Hüzünle anlatılan
Güzel bir masal olur,
Sevenlere gençlere.

Seksen yedisinde
Hala yanınızdaysa.
Hayat arkadaşınız,
Artık tek beklentiniz.
Birlikte uyanmaktır
Sağlıkla sabahlara.

Hayatımız boyunca,
Aşk en güzel duygudur
Acısı tatlısıyla,
Yediden yetmişe
Her yürekte,
Her yaşta...

MELAHAT ÇETİNKAYA