PUSU
Sokaklara pusu kurmuş benlik makam hırsı
sokaklarda yine yapayalnız karanlığa savaş ta
Yağmurlarda ıslanan cansız bedenim soğuk ayazda yürüyorum
Bu sevgimi anlayın ne olur anlayın beni
Gözlerimde yaş kalbimde sızı canlı canlı toprak ettiniz beni
İnsanlar Yıllardır bu fakirden çok şey götürmüş
Sen para mülk kazanırken beni paramparça bölmüş karanlıkla savaşırken
İnsan olan dar sokakları ferah eder
Doğru cephede olan yiğittin adı ebediyen yaşar
Eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde okunur
İlaç neye yarar zehirlediğin gençlik yok olunca
Diyelim ki dünya malı tümünden senin olsa
Vatanın da nefer olmadıkça aç kurtlara yem olursun
Buz gibi pınar suyundan bir altın dolu olsa
Yiğitler olmadıkça kuyu dolu altın olsa ne yazar
Unuttun bedel ödeyen kahramanları
Unutma ki dünyada huzurlu yaşayasın
Kırıldı kanadım kolum insanın makam para hırsı olunca
Ne yerim var ne yurdum varda bir vatanım
Yuvasız kuşlar misali dönüp duruyorum
İsimsiz yiğitler ölüyor evsiz kalan yine yiğitler oluyor
Katlanamam bu insanların zalimliğine
Böyle yazmışsa YARADAN eğer başımı alır giderim
Böyle zalimlerin gölgesinde üzüleceğime Kara toprak yeter bana.
Sokaklara pusu kurmuş benlik makam hırsı
Söz : BİLAL ÇELEBİ