Giderken son bakışın bir ok gibi saplandı
Kara haberin geldi yüreğimi dağlıyor.
Birden füme bulutlar gökyüzüne toplandı.
Her gün bir garip ana ,kara yazma bağlıyor.

Şimdi savaş ayları,artık yüzüm gülmüyor.
Ne yaparsam yapayım,kalp teselli bulmuyor.
Sen toprak oldun ama,ruhun asla ölmüyor.
Yaralanmış gönlümü öksüz yavrum eğliyor.

Allah’ım kimselere, bu acıyı vermesin.
Sebep olan kulların,aydınlığı görmesin.
Aynı şeyi yaşasın muradına ermesin.
Bacılar ve analar,için için ağlıyor.

Yiğidim şehit oldun, beben seni arıyor.
Resmini kucaklayıp kollarıyla sarıyor.
Dayanması çok zor şey,rabbim sabır veriyor.
Yücelerin yücesi bize yardım sağlıyor.

Birkaç ölen şehitle, vatanımız kurtulmaz.
Kafirlerin suçları terazide tartılmaz.
Denizlerin kumunda,bastığın iz örtülmez.
Ateş düştü haneye, figan edip çağlıyor.

Biz güzel günler gördük yeni nesile yazık.
Fukara çocukların,çantasında yok azık.
Umutlarım tükendi,düzen başından bozuk.
Vatan için Mehmetim , şehitliği yeğliyor.

Ülkü Ahıska
Fonresmi kendi çalışmam