1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
477
Okunma
Seninle,
Bir romanda geçen iki yabancı gibiydik.
Yorgun ağaçların gölgesinde,
Oturur dinlenir,
Söze gelen zahmetleri demlerdik.
Gözlerimiz kocaman derya, deniz.
Göğsümüzü yine kabartıp gezeriz…
Birbirimize,
Ağır ağır işliyorduk, sözlerimizi.
Bilhassa yarınlarımızı.
Değinirdik birlikte,
Söylenen şarkılarımızı.
Elbette, nakaratlar, nakaratlar.
Hep aynı yerden çalacaklar…
Bak yine çeviriyorlar sayfalarımızı,
Okunaklı, okunaklı.
Hayallerimize düşler kurup,
Kapatıyorlar kapağımızı.
Gerçekler hep aynı tartışmalı.
Sonuç yine aynı.
Yakıştırmalı… ( DeN!z )
5.0
100% (1)
Cevap Yaz