2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
615
Okunma
İnsan bazen yolunu göremez
Var olan ışığını tükettiğinde
Ve ayağının altında yanar bir ateş
Yürümeye çalışır ya yara bere içinde
Girdiğim kuyuya sen nasıl düştün
Hasbelkader mi indin karanlığıma
Bana maziden bol ışıklı günlerden
Bir huzme getirdin yaktın gönlüme
Tam umut etmekten vazgeçmişken
Aşktan saf ve temiz duygulardan
Bana aşkın vucut bulmuş halini anımsatsın
Evet o bendim, evet o sendin
Bir zamanlar çok deli severdik birbirimizi
Bir hazine gibi saklamışız oysa bu deli sevgimizi
İyi ki çıktın karşıma, iyi ki sirkeledin bu şiir ağacını
Şimdi;
Sende alacaksın yüreğimden nasibini
Kaderimizden alamadık nasılsa...
5.0
100% (5)