Yorgunluktu
hasretine direniş
ateş gibi
köz gibi alev alev muhtaçlığım
dermansız hallerimin
vurgun yanı sen

bitmeyen bir çile omuzumda
gece tel tel saçlarında çözülürken
ecel terleri döktüğüm
kurşun kurşun vurulurken
hasret büyüttüğüm
aşka sevdaya
yüreğimdeki derin yanmalarda
zaman ağırlaşırken
gözlerimde damla damla
gece kanıyordu aşk
zamanın ertesinde buluşsaydı
seninle bitmeseydi keşge aşk
bu kadar özletmezdi seni
gücüm yetse ölecektim
geceye kan damlamazdı gözlerimde
sus pus olmazdı bedenim

söyle senmisin gece gündüz yaprak yaprak hasretinde savrulduğum
yağmura hasret çatlamış toprak gibi kavrulduğum
söyle içime bir anda düşen
yakıp kavuran
beni mecnuna döndüren senmisin

sen gözlerimde sakındığım sevda
sen yarınlarda beklediğim umut
sen bilmediğim huzur
sen nefes nefese çığlık çığlığa
okunmamış şiir
yaşanmamış aşk
sen notalara yazılmış
ezberimde olan türkü gibisin
hasretin sızlayan yara
aşkımı sana anlatmak ayrı bir rüya
sen tadım tuzum
sen huzur bulduğum
gurbetimde yorulduğum
söyle nasıl bir aşksın sen

yüreğimi yüreğine adadığım
nefes nefese
hep peşinde koştuğum
damla damla
gözlerinde son bulduğum
gece kanıyordu aşk
uğruna ölümlere gidip geldiğim
şimdi sensiz yüreğim
söyle nasıl bir aşksın sen ...

Şiir yaralı_34/Avusturya