Yar diye kendime, seni seçmişim
Bakışım sen diyor, gözler sen diyor
Bu sevda uğruna, benden geçmişim
Dudağım sen diyor, sözler sen diyor

Gülüşün kendine, nasıl da bağlar
Senle yaşanmaz mı, en güzel çağlar
Engel çıksa bile, nehirler, dağlar
Yokuşum sen diyor, düzler sen diyor

Çorak gönüllere, sevgi ekişte
Saçına çiçekten, taçlar takışta
Çevreye bakıp ta, her iç çekişte
Baharım sen diyor, yazlar sen diyor

Lapa lapa gökten, karlar inerken
Göçmen kuşlar, yuvalara dönerken
Sararan yapraklar, yere konarken
Kışlarım sen diyor, güzler sen diyor

Her zaman huzura, çıkmıyor yollar
Bazen de sarmıyor, sevdiğin kollar
Senli ya da sensiz, geçerken yıllar
Hatıram sen diyor, izler sen diyor

Sevmektir elbette, aşkın direği
Mutluk aranır, vuslat gereği
Usul usul, yakıyorken, yüreği
Ateşim sen diyor, közler sen diyor

Her sevgi ömüre, ömür katarken
Bazen de sevgili, gözde tüterken
Lüzumsuz’un kalbi, güm güm atarken
İşveler sen diyor, nazlar sen diyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ