Onun hayatı benim ruhumun
Bahçesinde dolaşıyordu biliyorum
Ne zaman düşlerimden uzak kalsam
Çok yaşamışlığımı hissederim onda.

Gizemli giz doluydu gözleri
Ona duyduğum o yoğun kıskançlığım
Hayatımın zehirlemesini istemezdim
Biliyorum mutlaka gül yüzlüm.

Beni benden çok seviyordu
Hayatı benim ruhumun bahçesinde
Çok çok eminim ki dolaşıyordu
Üşümüş paltosunu koklardım.

Bu dünyada olmadığı zamanlarda bile
Benimle yaşamış gibi hissediyordum
O beni istemişti her şeyiyle benimle olmayı
Onunla bir yerlerde savrulduk.

Bu savruluşlar benim alışkanlığıma dönüştü
Benim aşırı kıskançlığım onu benden itti
Onun sevgisi yetmiyordu daha fazlası
Alışılmadık istekler yıldırdı ve gitti.

Gitti o gidiş beni benden etti
Kokuları yemyeşil gözlerini gözlerim özledi
Ne oldu şimdi o yok oldu izleriyle silindi…

Sami Arlan..