//
.
.
.


bu
ne aşk
ne de savaş
seni bilmem, bilemem ama
ben ne savaşçıyım ne de tanrı
kölesiyim kalemimin, efendisi değil zalimliğin

ilk
kez “oysa”
diye başlamayacağım
sakın ola bekleme, merak ta etme
sevmez oldum gayrı senden sonra insanlığı da
pamuk bir kumaştım sen makas olmadan hemen önce

bir
es’e
ses olmak,
bir ses’e dokunmak
ciğer ister, yürek ister bence
çığlık olabilmek içinse bir kalem, bir de kağıt yeter mi sence

sana
haksızlık
etmekte istemem
tutku gerçekten çok garip bir hissiyatmış
aşk gibi mi desem değil, evet, evet yağmur gibi sanki
yağmak sanırsın, yağmalanırsın ardı sıra sonra bildiğin aldanırsın

ben,
beni bilmem,
bilemem belki ama ya sen…
yorgun düşmüş olabilirim ama inan şiir ve kalemim
hatta solumda küllenen kelebek ömrüm üzerine yemin ederim ki
ne beni, ne bizi, ne de bize olan sadakatsizliğini asla unutamayacaksın hayat…

.
.
.
//

ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmi