12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1653
Okunma

Her insan bir yıldız altında doğuyormuş.
Bir yıldız kayıyor gök yüzünden
Bir hayat bitiyor demekki.
Bir can alıyor gök yüzü.
Bir mum sön şülesini yaşıyor
Bir hazan yaprağı son kez titreyerek
elveda diyor dalına.
Bir hayat kitabı son kez varaklanıyor
Bir yıldız kayıyor gök yüzünden.
Bir sitare, bir mehtap, bir kövkap
bir ulduz...
Ne diyorsanız diyin adına
Hangi dilde olur olsun
Bir talih kayıyor gök yüzünden
Benim yıldızım var yıldızlar arasında
Belki solğun, belki parıltısız...
Şimdi kimse fark etmez varlığını
Ama bir gün kaydığında
Her kes görecek onu...
Budur hayatın sonu.
Bir yıldız kayıyor gözlerimin önünde
Tutamıyorum.
Tutupda gökyüzüne koyamıyorum.
Yıldız kaydığında bir dilek tut derler
Ben ölen yıldızla dilek tutamıyorum.
Bir ırmak kuruyor, bir ırmak çaglıyor
Bir yıldız kayıyor digeri doğuyor.
Hayat devam ediyor.
Ne kadar yıldızlar kaysada
Yeni yıldızlar parlıyor.
Semada yıldızlar binlerce
Birisi göz kırpıyor uzaklardan
Kimin yıldızıdır o...
Mutsuz bir ressamınmı?
Efkarlı bir şairinmi?
Belki bir sokak dilencisinin?
Belki annesiz bir çocuğun?
Şimdi bir yıldız kayıyor gökyüzünden
Son tablosunu çiziyor yıldız
Son dansıdır semada
kayboluyor karanlıklarda.
Bir yıldız kayıyor gök yüzünden
Yitiyor gözümden,
Son menzilini biliyorum
O yıldızla kayıyorum…
Bu şiirin hikayesi
( Dün gök yüzünden bir yıldız kayıyordu, dilek tut dediler tutamadım, bir insan hayatı bitiyordu, yıldızı gök yüzüne koyamadım, anasını satayım dedim bu dünyanın satamadım.)
17 .07.2008
Azerbaycan