Elfia! Bugün gönlüm geceden kalma ayaz
Harflerim bitkin düşmüş gel de şimdi şiir yaz...

Tutunduğum dalların çıtırtısı kulakta
Ayrılık senfonisi yahut düğün zurnası
Bir duman yükseliyor zihnimde çok uzakta
Kırık kanatlı şu kuş ruhumun son turnası

Elfia! Tut harfleri rüzgar şiddetlenecek
Tut, yoksa birdenbire şiir hiddetlenecek

Adımlarımı hızla yere vurduğum doğru
Sarsmak belki muradım gizlenen korkuları
Sükutun evvelinde hayal kurduğum doğru
Belki de ben çıldırttım semadaki suları

Elfia! Yalvarırım yüzümü bul aynada
Bul, yoksa harfler yine sözlerinden caymada

Bitmeyen bir tuvalin renkleri gibi hayat
Mavi ya da yeşili ayırt edemiyorum
İster koş nefes nefes ister kıyısında yat
Ben şiire mahkumum gitsem gidemiyorum

Elfia! Son kurşunum son harflerimdir benim
Şiir saçımın teli şiir benim bedenim
...Şiire aitim hem, hem harfsiz şiirdenim...

H.