AYASOFYA

Kesildi bileklerin haince bir akşam
Kırıldı ayakların sonsuza koşan
Susuzluktan kurumuş öpülesi dudakLARIN
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Fethin penceresi açılırdı sende
Fatih’in pençesi kaplardı seni
Çağları aşan ses minarelerinde
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Mekanı olmuş asırlarca iki büyük dinin
Çanları çaldı durdu o büyük kilisenin
Fethin sembolu olmuştun sen Ayasofya
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Nice günler etrafında dolaştım durdum
Seni gözleri iki çeşme ağlar görürüdüm
Elleri boynunda mahzun Ayasofya
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Göklerden sofra iner kubbelerine
Hızr’ın parmağı değmiştibir yerine
Yıllarca boynu bükük durduN yerinde
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Bir zamanlar ezanlar yükselirdi minarelerinden
Akşemseddin’in ardında Fatih’le şenlenirken
Ümmetin gözbebeği alemin sümbülüydün
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Parıldattın durdun yeryüzüne o ilahi ışığı
Göklerin kubbesine yazdın en büyük yazıyı
Çanlar çalarken bir çılgın gibi delirirDİN
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa

Etrafını çevirmiş padişah türbeleri
Reverans eder sana şehzadeleri
Sedasına dalgaların eşlik ettiği
Bir ilahi çağrıydı hem geçmişe hem geleceğe
Ağlar durur senin akibetine Mescid-i Aksa