ANNEM

Varlığımı borçlu olduğum anam
Hakkını helal et hakkın ödenmez
Gözümde tütersin sen buram buram
Kanat takıp gelsem ama takılmaz

Anneler gününde öpsem elini
O günü beklemem kızar gelini
Görseniz bizdeki sevgi selini
Sevgini sunmaya gün bırakılmaz

Martta doğurmuşsun balıktır burcum
Hatır sor, gönül al bu benim harcım
Yazmalıyım vefa, evlatlık borcum
Kenardan tepkisiz boş boş bakılmaz

Nice yokluklarla büyüttün bizi
Alnındaki çizgi insanlık izi
Tanımaz, bilmezler bu sevgimizi
Böyle yüce ana nasıl sayılmaz?

Ekin biçiyordun temmuzda dağda
Yemek yap dediler ineği sağ da
Kimin bir eli bal, bir eli yağda
Acıyı bal eyler zorluktan yılmaz

Kendi işi biter, erkek işinde
Gözü yaşlı çocuk bakar peşinde
Herkes ondan bekler hatta eşinde
O da insan ama bahane bulmaz

Ne bulursa giyer seçimi yok ki
Öyle dört dörtlük geçimi yok ki
Başka çare, başka biçimi yok ki
Gardırop mu var ki saysan sayılmaz

Yemez içmez verdin kendinden ödün
Yalnız bu gün değil anarım her gün
Kıymetin bilinmez şu gönlüm üzgün
Baş tacıma neden saygı duyulmaz?

Cefakâr, vefakâr en yüce varlık
Gökten yağsın topla çekme sen darlık
Sayende ayakta büyük uygarlık
O aymazlar hala neden ayılmaz?

Anzeri uzatma akacak yaşın
Kıskananlar olur sıkışır başın
Üzülürsün bir de çatılır kaşın
Dedikodu olur laf uzatılmaz

Ozan Anzeri