Paslı çivi elinde durma yine kalbimi çiz
Sonum olsun bana bırak senden bir iz

Yasak sokakların isyan rengi asi yasızı
İstemem geçmesin kalbin o ince sızısı

Düşerken üşüyor rüzgarında savrulan yaprak
Var yok demeden çekiyor insanı kendine toprak

Döndüm işte şiirlerimin güzel yüzlü hırçın kadını
Üç gün yazmadım diye unuttum mu sandın adını

Büyüdü çiseleyen hüzün gökyüzümde yine yüzün
Üzerine yağmurumu örtün kor olmadan közün

Koşarak çıktığın öfkemin uzayan merdivenleri
Alışarak söktü bak ruhumu kalbinin eldivenleri

Saklandığım bir oyundu sığınaklarım yokluğunda oyuldu
Yağmalandı duygularım kutsallarım bile soyuldu

Kolay olmadı hiç hayatım bitmedi zor ile imtihanım
Alıştım kurtulmaya çalıştım düşmedi karargâhım

Bir bilet kes bu defa dönüşü sonsuz olsun
Her sabah ufuklarımda gözlerin doğsun

Serdar KURT