1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
654
Okunma
Sinemde koca bir boşluk,
Daralıyor ruhum.
Gönlümden ses yok,
Ölüyor ruhum!
İnsan hayal ettikçe
Var olurmuş ümidinde,
Hayaller suya düştükçe,
Bu benlik alabora…
Çok uzağım şimdilerde
Olmam gereken yere.
İçinde savrulurken buhranın,
Hayatım tükenişte!
Kızmıyorum hiç kimseye,
Artık kendime bile.
Düşünmüyorum çoktandır
Önünü arkasını,
Yaşıyorum sadece…
Ben ki kırk dereden
Su getirirdim, adım atmadan,
Ben ki kılı kırk yarardım,
Kılımı kıpırdatmadan!
Boşluk, koca bir boşluk
İçimde duran, büyüyen…
İçini doldurmak düşüyor
Bana; ya pişmanlık
Ya da kalp kırıkları!
Sonuçta, içimde bir mezar...
Ölen ruhum ve öldüren
Ruhsuzluğum!
Sonuçta hem katil hem de
Maktûlüm!
5.0
100% (3)
Cevap Yaz