//
.
.
.

ecele
faydası yok
korkunun biliyorum
yine de ecelim olmanı ne çok isterdim...

/

bir
güne daha
uyanmaktan değil
yalnız uyanmaktan,

bir
nefes daha
yaşamaktan değil
nefesinle yaşayamamaktan,

bir
dudak,
bir kucak daha
sevmekten değil sevilmemekten korkuyorum


/

gitmen
acıtmıyor
biliyor musun
acıtan sevmeme, dönmeme ihtimalin

seni
bilmem de
ne kendimden
ne de senden gitmiyor, gidemiyorum ben

biraz
da olsa
korkuyorum galiba
evet, evet çok korkuyorum kaybolmaktan

ve
sonra
düşünüyorum da
gideceği yeri yoksa zaten kayıp değil midir insan

oysa,
ne çok
isterdim aramanı
hatta beni, bizi bulmanı

ne
çok
isterdim
başucum olmanı

ne
çok
isterdim
yas ucum olmanı

hatta
tünelin
ucundaki ışığa
kollarında, yollarında yol almayı

/

neyse,
bana müsaade
yazdıkça batıyor zaten harfler soluma,
yazamadıkça da aldığım her nefes şiir sonuma…

.
.
.
//


ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmi