0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
737
Okunma
Doğdu Boz Şahin yalçın bir kayanın ucunda,
Yüce bir dağın keskin, hoyrat yamaçlarında.
Yamandı anası, gözü pekti atası da,
Zordu hayatları, zordu şahin yasası da!
Mevsimler deveran eder, yıl ekler yıllara,
Kimi kalır miras kimi dava oğullara…
Boz Şahin yetişir de süzülür ovalara,
Yuvaya katık toplar tırnağıyla, kanıyla.
Yiğit diye nam salar yaban yurda, diyara…
Alımlı bir güzeli eş götürür yuvaya!
Bela olur zalime, Hızır olur mazluma,
Önder olur çaresiz vatanına, yurduna.
Hudut bilmez ufukları, uçar sonsuzluğa,
Kanatlarından birkaç tüy düşer ıssızlığa…
Boz Şahin’i tanıyan bilen yoktur dünyada,
O bazen türkülerdedir bazen bir masalda!
Ey dumanlı doruklar, ele gelmez ufuklar,
Sizden göçüp gitmek de nice ulu hayatlar…
5.0
100% (1)
