1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
529
Okunma
Üzülür Bir Gün
Gönül hikâyeme kâlpler dayanmaz,
O kadar acı ki duyan inanmaz.
Bir zalime düştüm, neden hiç kanmaz?
Belki aşk destanım yazılır bir gün.
Sevdanın temeli kökten çürümüş,
Sadakat tükenmiş, zulüm yürümüş.
Gönlün şafağına duman bürümüş,
Bu sevgisiz dünya bozulur bir gün.
Boşuna beklerim, zalim ’gel’ der mi?
Kor sesimi duymak bu kadar zor mu?
Çilem elinden mi, yoksa kader mi?
Elbette bağlarım çözülür bir gün.
Yâr bir taş değil ki, o da bir insan,
İnsafa da gelir eğer inansan.
Parça parça olsan, ateşte yansan,
O da herkes gibi üzülür bir gün.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
