Aşk denen mefhumun,tarifi zordur,
Kendinden başkaya,sağırdır kördür
O, yerden göklere, uzanan yoldur;
Onsuz kanadlanıp, uçamazsın ki

Hergün tazelenir, aşkın yarası
Dinmek bilmez asla, yoktur molası
Gönül denen derya, tamda burası;
Yanmaktan haz alır, doyamazsın ki

Akıl yerde kalır, ruh kanadlanır,
Aşk çileyi sever, ona katlanır
Kalbe yerleştimi, dal budaklanır;
Onu ordan söküp, atamazsın ki

Yıldıza bakarsın, aya bakarsın
Ağaca bakarsın, güle bakarsın
Baktığın her yerde, onu ararsın;
Onsuz biran bile, bakamazsın ki

Saatlar ay olur, aylar yıl olur
Geceler uykusuz, geçer gün olur
Aşkla seven ancak, ona kul olur;
Allah`dan başkaya olamazsın ki

Aşk ile yarattı, rabbim alemi
Ona açmalıyım, gönül hanemi
De ki: Rabbim aşkla, doldur sinemi;
Onu başka türlü, göremezsin ki

Aşk ferman dinlemez, çıkar dağlara
Sev fakat kul olma, fani kullara,
Gönlünün tahtını, aç sen Allah`a;
Aşksiz Rabbim Allah,diyemezsin ki

Mustafaoglu ilyas

Okuyup yorum ve eleştiri yazan, tüm dost ve forumdaşlara,Selam ve saygılarımı bırakıyorum !