Tırısa kalkmış hayat
beyaz yeleli bir at
gibi koşarken zaman.
gözlerinin ufkundan.
Kayıp giderken her şey,
su gibi avuçlarından,
durduramazsın onu,
tutsan da saçlarından.
Acemi jokey gibi,
atar seni sırtından.

Belki bir zaman,
uçurur yüreğini.
O deniz gözlerdeki
şuh bakışın kudreti
ama hiç unutma ki,
Yalancı baharıdır
sana çiçek açtıran.

Atış menzillerinde
amansız vurulmanın.
ödetir bedelini.
Geç de olsa anlarsın
Gönlünün duvarına astığın,
o devasa aynanın,
Can kırığı olduğunu
kanarken feryat figan.

Melankolik bir aşkın
müebbet çıkmazında,
parmaklığa tutunan
yargısız infazlarla,
can evinden vurulan
bir mahkumsan sen
sevenler koğuşunda,
Yaslanıp bir hayalin omuzlarına
Olmayacak düşler kurma boşuna.
Düşersin çırpınarak,
tutunduğun uçurumdan boşluğa.

Tırısa kalkmış hayat
beyaz yeleli bir at gibi
geçerken üzerinden,
Ona gem vuramazsın.
Giderayak sevmenin
imkansız olduğunu,
bedelini ödeyerek anlarsın.

MELAHAT ÇETİNKAYA