Bu gün burası buram buram sen koktu
sen yoktun
Senin adını nakşediyordu gökyüzü
sen yoktun
Puslu bir hava deģil bildiģin çarpışıyordu semada yürekler
sen yoktun
Şimdi kuruldum herzamanki köşeme
loş bir gece pencerem açık
rüzgar dans ediyor hüzünlü perdemle
sen yoktun
Tavandaki avizeyle kavga ediyor sensizliģim
olur olmaz çatışıyorum dilsiz uşakla
sen yoktun
Aynadaki ben onlada kavgalıyım bu gün
bu gün olur olmaz çatıyorum herkese
sen yoktun
Halının desenlerine ilişti gözüm
seni resmediyor herbir ilmeģi
sen yoktun
Duvardaki saat sürekli değiştiriyor zamanı
onada kızdım
sen yoktun
Sonra geceyle kapı onlar bile zıt birbirine
gece çekmiş üstüne siyahları
kapı bir gelin edasında beyaza bürünmüş
sen yoktun
Gece yorgun düştü yüreğimde sabaha kapanmak üzere sevgili
sen yoktun
Savruk cümlelerin dilinde
özgürlüģün şehrinde sahi sen neden yoktun