SEN VARSIN 


Ben dalgındım ben senin 
Sarmaşıklar evinin 
Ve sen benim gözlerimin içine bak 
Ve sen benim gözlerimin içine bak 
Gözlerini açarak ve yumarak 
Sen hazırlan ve iyi uykulara dal 
Sen hazırlan gidiyoruz bak 
Gidiyoruz artık buralardan 
Gidiyoruz buralardan 
Buralarda kalamayız artık 
Biz gidiyoruz 
Ardımızdan ağlamak yasak 
İkinci bir emre kadar ağlamak yasak 
Dervişler harman yerinde ve bakışları tutsak 
Sen ve güya bir başkasıyla 
Ben ve güya bir başkasıyla 
Hayır hayır başkasıyla olmaz 
Leyla ve mecnun bir efsane artık 
Ürkek ve yalnızca 
Görüyorsun beni atıyor kalbin o ufacık kalbin 
Basık tavanlar altında kimsesiz çocuklardık 
Birbirimize sessizce bakardık 
Birbirimize gizlice bakardık 
Gizlice ve sessizce 
Gizlice ve sessizce 
Dalgınca ve umarsız 
Umarsız ve dalgınca 
Sakalları uzadı ve uzadı günahları 
Kadınlar oradaydı kadınlar erkekler ve çocuklar 
Çocuklar ağlaşmadalardı 
Erkekler yorgun 
Hayatla ölüm arasında yorgunluk vardı 
Sen onlarla benim aramdaydın 
Sen durmuş bana bakıyordun 
Bakmıyor gibi yapıyordun 
Happy diyordun happy mutluyum yani 
Mutlu musun gerçekten mutlu musun 
Dilerim sonsuzca mutlu olursun 
Mutsuzluk senin kapını çalmasın 
Durur orda ve tenha 
O güzel tenin bakınca 
Uzun boynunla yüzün 
Duru orda vahşice 
Ve leyla bir gece koyunda 
Sarmaşıklar sarınca 
Ve orda 
Dervişler yürürlerdi aya bakarak 
Hu hu diye iniler ceylanlar 
İnsan ateşe yaklaşır ve harlanır 
Kadınlar gülücükler saçar tarlalara 
Çiçekler ondan açar 
Atlar rüzgara karşı koşar da koşar 
Elde avuçta ne varsa 
Elde avuçta ne varsa 
Üzüm bağlarında konuşulan ne vardı 
Şems’’le Mevlana 
Gözleri parladı aşkla 
Sizin çağrıldığınız parklarda 
Öyle sessizce duran 
Bayramlarda atlıkarıncalarla 
Gönülleri hoş eden 
O karanlık ırmaklarda 
O aydınlık ırmaklarda 
Arap atları ve ürkek taylar 
Ölümleri beklerken ki 
Tamamı duyulan bedenlerde 
Açılmamış hazlar var 


Ahmet KEMAL