Sana aziz yaralaramın kanadığı yerleri anlatmadım..
Kirli paslı dillerin ömrüme biçtiği hayatı,
O hayatın içinde dört nala koşturduğum umutları,
Açmasını sabırla beklediğim menekşelerimi ,
Yaprağına dokunursam, yüreği yanan aşık misâli, damlalarını nasıl akıttığını.
Bana her nasılsın diye sorduğunda, iyi olmadığım halde,
Sesinin verdiği huzura sığındığım zamanları..
Sesinden dinlemeyi dilediğim şarkıları,
Seni düşünerek yazdığım şiirleri..
Sen sustukça içimdeki mahşeri kalabalığa anlattığım seni..
Milyonlarca çığlığın içinde kulakları sağır eden sessizliğine esir ettiğin beni..
Anlatmadım sustum,
Sustukça göğsümde dev bi kor gibi taşıdım dile dökemediğim sitemleri..
Şimdi !
Sofraya küskün çoçuğun küskünlüğü sardı dilimi..
Belki!
Bir defa daha çağırırsan gelip anlatacak gibiydi cümlelerim..
Kayıpgelincik#