Mim
Mim
saçlarımdan kördüğüm b’ağlı ağzımda kef her seferinde yüküm inci sedef ç’alınır def âlemler g’eziyorum kendi âlemimde mim mimlenmişim ceplerimde ezberlenmiş cüzler dökülüyor göz bebeğimde ki lam’dan lanse suskun denizin dibi kıyıya vuran çiçekler Elifini arayan elif’im gün ışığında karanlık bir örtü cehennemde közlenen ateş cennette gül adlara b’ağlanmış göbekbağım sırtımda eski çağ seyisin kamçı izleri g’özümde bir alaca karanlık kuşağı kar yumağı yuvarlanmalarım rüzgarla savuşup Ahmet Coşkun..Haziran- 2020 Ankara |