Bir taş olsam diyorum
Savrulmasam küçük bir rüzgarla
Sonra düşününce vazgeçiyorum
Taşların daha çok canının yandığını fark ediyorum

Onun yerine rüzgar olsam
Essem özgürce istediğim yere
Sanırım bundan da vazgeçmeliyim
Ya fark etmeden üşütürsem yeryüzünü

O vakit bir kuş olmalıyım
Zararım dokunmaz kimseye uçarken
Lakin kurtulamazsam av eğlencesi olmaktan
Ya da binbir zorlukla yaptığım yuvamın bozulmasından

Buldum bir ayı olmalıyım
Hem en güçlü olurum hem de uyurum
Bir de bol bol karnımı doyururum
Ama yakalanırsam postumdan olurum

Sanırım Ay olmalıyım
Dertsiz, insansız, varlıksız ve görkemli
Her gün farklı bir şekilde güzel görünürüm
Fakat bir ailem olmayacak o zaman da

Sanırım kendim olmalıyım ben
Tıpkı Allah’ın yarattığı gibi kalmalıyım
Bu kısacık filmde herkes kendini oynamalı
Taş taşı, kuş kuşu, rüzgar rüzgarı, ayı ayıyı,
Ay Ay’ı ve ben de beni...

Düşününce bir taşın da canı var, ayının korkuları
Kuş bıkmıştır artık oyunlardan, var Ay’ın özlem duydukları
Benim de pişmanlıklarım var tabi elimde
Fakat terk etmedik rollerimizi, filme devam
Elbet yarattıklarına yardım eder Mevla’m..!
G.Ç.