Yükselenin elinde ego denilen mala,
Daha çok yükselmeyi bir ihtiyaç görmekte.
Kör bakıyor kendini taşıyan o hamala;
Alttakiyle araya taştan duvar örmekte.

Hep kendi sabahına odaklıyor geceyi;
Hep kendi tarlasına topluyor imeceyi;
Garip halka sunduğu çözümsüz bilmeceyi;
Vicdanına değil de şeytanına sormakta(!)

Dünya nimetlerini sana sunan Rabbine;
Şükürsüz uyanıyor sabahına bak yine(!)
Nalıncı keser gibi yontuverir kendine;
Aza kanmayan nefsi, çoğa hayal kurmakta.

Gözüne kestirmiş ya gücün şahikasını,
Aklıyla inşa etmez namının bekasını;
Nefis görmez, us görür duvarın arkasını;
Yaptığı her yanlışı hayırlara yormakta.

Taş duvarı aşmayı düşünen iki insan
Biri mal mülk sahibi, diğeri ilim irfan!
Biri nesli düşünür, diğeri ise cüzdan!
Coşari bu duvarın ardını kim görmekte?

05.05.2020/Samsun

İbrahim COŞAR