Kendimden kayboluyorum usulca sevgili
Ahraz tarifler kesiyor
düşe kalka çizdiğim yolları
düşünce
diz/e/lerim k/anıyor

Öyle zifir ki
gözlerimi duvak gibi örten gariplik
Budala nın ara sokaklarında elimde baston
iki şehrin son hikayesini arıyorum göğüs kafesimde

Biçilmiş kaftan
akıl süzgeci off
haydi düş
tut ellerimden okunmuş tüm kitapların harflerince
sayıkladım seni

Içimi kaplayan papirüslere çizdim gölgeni incinme!
Yapabildiğim tek şey sevmek
kör kütük ayıkken yahut anka olmaya yakınken yahut geçmişken heyulamdan binbir masal
susabildiğim tek gerçek


Hayır hayır!
sen değilsin bu saçma kelime artıklarına sunduğum kurban
Sol yanımın yedivereni
göğeren sarmaşık gibi
sökemiyorum hücrelerimi topraktan
zaten değil mi ki can ciğeriz bu ara tüm solumdaki masallarla

Hıçkırıksa son deminde kırık bir kalbin feveranı isyan diyeti söküp alamadıklarına
prangalar vurulmuş elleriyle

Soğudum bütün sevda kokan kavram yanılgılarından
Bir kez yanıltmadın beni sevgili
her düş/tüğ/ümde

ruhumdan öpmek yerine
elinde urgan
boynuma geçiriverdin ölümüne

...

Harflerin uğultusu.