Hayat zor be gülüm
karın doyurmak zor
’ekmek arslanın ağzında’
derler di ya eskiler
çoktan midesine inmiş bile
ekmek bulmak zor

hele bu köy yerinde
ektiğin diktiğin
para etmez
yem parası
gübre parası
derken bize düşer
yürek yarası

şehire mi gitmeli yoksa
gerçi orda da
yaşanmaz ya
hani bizim Kemal gittiydi
geçen yıl
Hasan emminin oğlu
mektup yazdıydı babasına
’baba bura çok pahalı
maaşın yarısı ev kirası
kalanın yarısı
elektrik su parası
geçinebilirsen geçin
geri kalanla’ dediydi

bir akıl ver bana
ne yapayım gülüm
gideyim mi şehire?
belki bi bekçilik falan bulurum ha
yatma derdim olmaz
ev de tutmam o zaman
gündüz uyuklarım bi kenarda
bulurum bi duvar dibi nasıl olsa

off kararsızlık ne zor şey gülüm
hele ki çaresizlikten kaynaklanıyorsa
gideceğim gülüm gideceğim
deneyeceğim şansımı
senin için,yavrum için gideceğim

ver şu bayramlıklarımı
çıkar dolaptan
iskarpinlerimi
valiz filan istemem
zaten
içine koyabileceğim neyim varki?

uyandır kızımı
bir öpeyim
erkenden gitmeliyim
daha kasabaya kadar yürüyeceğim
bilmiyorum oradan
şehire nasıl,neyle gideceğim?
ya bir kamyon kasasında
ya da kaçak olarak
bir yük treninin vagonunda

hadi hoşçakal gülüm
şimdi beni bekler
uzun ve çetin bir yol
yavrumuza iyi bak
ve ben dönene kadar
Allah’a emanet ol.........

01/02/2007 pm:23:27

Bir klavye başı çalışması daha...Umarım saçmalamamışımdır......