.......



o, geceden daha erken uyanırdı
esmer şiirler okuyan,
şehri seyrederken;
gölgesini ardına saklar,
gözünden sakınırdı sessizliğini..

’ ben senin gözlerindim,
sensizliğe ağlıyorken’


iki kapı açıldı cemalinden,
dilimden tek gerçek işledim şiirlere oda sen..
aslında biliyorum kimsin,
ne içinsin, nerdesin,
uzak sanıyorken anladım ki yüreğimsin..
peki bedenimdeki bu yalnızlık
sence neden,
belkide öğrenmek için yaşıyorum kimselere görünmeden...

"az sonra güneşin selam vereceğini bilir gibi;
önce gölgesini aldı yalnızlığından
zordu tutması gözlerindeki yağmuru
ama yinede ağlamadı,
sustu.. sustu .. elveda eder gibi..

senden sonra sevmekse bidaha,
o , yine sen..


" ne kadar gerçeğe banıyorsam
seni, o kadar düşle;
çıkıyorsun karşıma.. "


sana binlerce,
can kopardım gençliğimden,
sana;
bana çıkan yollar bağışladım,
çekip geldim uzaklarımdan,
artık seve bileceğin kadarım..


gelseydin, gelmedin...


karan


#sis ve gizem