korkukorku Çok korktum güneşin ışığını kıskanmaktan Ekmeğimi saklamaktan açlardan Seni sevmeyi haketmemiş olmaktan Bu topraklardan ırak ölmekten. biliyormusun ben yitik ömürlerde ardıl insan üşümekten korktum ağustosunda ekiminde ıslanmaktan göz yaşlarında işçi tayfalarında toz toprak içinde yolculuk ben bırakıp gitmekten korktuğum yanlızlıgımı uzak köylerde emekçi kadınlar biliyorum sizi akşam vakitleri paklandığınız evlerinizde bir yer sofrasında yer yüzüne hükmetmek korktum gülümsemekten ölüme. Vakitsiz kapı çalmalarından hüznün Çok ötelerde gülümsüyordu gece Vakit emekçi kadınların olmalıydı ! |